Centraal Mongolie en de Gobi woestijn: voetbal en verlaten vlaktes
Het passeren van de gres tussen Rusland en Mongolie, duurde ruim drie uur. Er lopen veel ambtenaren rond, maar ze lijken allemaal niks te doen. Al voor de eigenlijke grens wordt iedereens paspoort bekeken. Ik werd uit de groep gepikt en naar een appart kamertje gestuurd. Daar kreeg ik een Engels sprekende vrouw aan de lijn, die in een moordtempo allemaal vragen op me afvuurde. Ik voelde me al een halve crimineel, toen ik opeens weer terug gestuurd werd. De reden is me nog steen niet duidelijk.
Het eerste wat opvalt in Mongolie is de ruimte. Mongolie is ongeveer drie keer zo groot als Frankrijk en er wonen 2,6 millioen mensen. Eindeloze groene heuvels, met hier en daar een ger, een Mongoolse nomaden tent. Een familie woont meestal in 1 of 2 gers en veel tenten zijn voorzien van een zonnepaneel en een satelliet tv. Overal grazen kuddes en hoe veel ruimte er ook mag zijn er is geen plek te vinden waar geen stront en botten liggen.
Ulan Bataar is overduidelijk de hoofdstad. Druk, veel te veel auto's en toeristisch. Ondanks dat de grootste sporten in Mongolie worstelen, paardrijden en boogschieten zijn, is Ulan Bataar in de ban van het WK voetbal. Overal in het centrum zijn de wedstrijden te volgen op grote schermen en ze worden bekeken door zowel toeristen als Mongolen. De Mongoolse commentator klinkt gevaarlijk fanathiek met zijn geschreeuw. Afgelopen nacht de halve finale bekeken. De Mongolen kiezen partij en smincken zelfs Nederlandse vlaggetjes op hun wangen en armen. Zei het soms verkeerd om: blauw, wit, rood.
Met vier andere toeristen heb ik een busje met chauffeur gehuurd en ben ik 12 dagen door Centraal Mongolie en de Gobi woestijn gereden. Het landschap is afwisselend en eigenlijk overal mooi. Van groene en bebosde heuvels, naar kale rotsen en van een waterval naar zandduinen. Onderweg en aantal Boeddhistische kloosters gezien. Allemaal verwoest in de tijd dat de communistische partij aan de macht was. Sommige zijn deels weer opgebouwd. Van andere zijn alleen resten over.
Een nacht hebben we overnacht in Khuld. Een klein stadje waar we de tentjes op konden zetten in de tuin van een vriend van onze chauffeur. Terwijl wij aan het koken waren, kwam er een meisje vol overgave een aangebrande schapenkop schoonschrobben met een afwasborstel. Het stonk enorm en even was ik bang dat ze de kop aan ons zou geven, maar ze was gelukkig alleen nieuwsgierig naar onze manier van koken.
Nu weer terug in Ulan Bataar. Overmorgen vertrek ik richting het westen van Mongolie.
Liefs, karien
Reacties
Reacties
Joepie!!! Weer een verhaaltje en prachtige foto's :)
Wat een verwennerij zo de afgelopen dagen...
Een virtuele, maar daarom niet minder gemeende, dikke zoen voor het stoere meissie in Mongolië.
xxx
Hey Karien,
Zo te lezen heb je het erg naar je zin. De foto's zijn prachtig! Geniet lekker verder en ik kijk uit naar je volgende verhaal met foto's!
Liefs brechje
WAUW! Karien, wat super mooi allemaal! Echt heel leuk, al die mooie foto's. Oooh ik ben een beetje jaloers vrees ik...
Kus! Maartje
Karien, ik vraag mij af of jij nog ooit terug wil komen. Wat vind ik je geweldig!! Wat een geweldige foto´s en het blijft leuk om zo een beetje met je mee te kunnen reizen. Dikke kus!!
Wat een mooie verhalen weer Karien! Wat maak je toch een hoop onvergetelijke dingen mee. Waarom is mongolie eigenlijk voor nederland? Vannacht was het in Utrecht, en vast ook in de rest van nl, één groot gekkenhuis! Zoiets heb ik echt nog nooit meegemaakt, geweldig!
Lekker blijven genieten jij!
Liefs, Lieke
Joehoe!! Heej Karien!
Vet strakke foto's..! :O Mooie kleuren ook zeg! Bizar.. En oneindige leegheid. Vind je het soms niet te leeg? Of is dat wel lekker rustig.. Die mensen op de foto zijn ook vet mooi trouwens. Gaan de kinderen daar allemaal naar school eigenlijk?
Hier in Nederland is het lekker zonnig en oranje :)
Groetjes en heel veel plezier nog!!
Veerle
Hoi Karien,
O, wat maak je me oneindig jaloers met al die mooie verhalen en die prachtige foto's. Ik zou zo graag in jouw schoenen willen staan! Gelukkig kunnen we op deze manier met je meereizen en van al je belevenissen genieten.
Ik vraag me wel af wat dat meisje nou van plan was te doen met die schapenkop. Was die voor de soep, of zo?
Blijf het nog maar heel lang leuk vinden om zo rond te reizen, zodat je ons allemaal kunt blijven voorzien van mooie verhalen en dito foto's. De jaloerse gevoelens neem ik wel op de koop toe.
Heel veel liefs,
Karien het was erg leuk om een paar dagen met je op te trekken in Khovd. Ik zal je blog blijven volgen.
Karien heeft weer veel beleefd in West Mongolie. Iedereen die wil weten wat ze de laatste dagen meegemaakt heeft kan dat lezen op poi66.com kies album Altai Mongolia 2010. Ze is nu onderweg van Khovd naar Uglii noordwaarts.
Hoi Karien,
Die weidsheid van Mongolie was ook misschien zo een twintig jaar geleden iets dat mij enorm fascineerde toen ik de film URGA zag en wat ik 2 jaar geleden een beetje heb mogen proeven op mijn vakantie in de Noordelijke provincies van China.
Hoop dat je nog wel kunt aarden in ons nu warme kikkerlandje.
Bedankt voor je teksten,waar ik erg van geniet.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}