Krasnoyarsk ligt mooi in een dal aan de rivier de Yenisey, maar is verder niet heel bijzonder. Een dag naar Stolby Nature Sanctuary geweest. Een gebied met grote uitstekende rotsen. Na tegen een flink stijle berg opgeklommen te zijn, waarbij ik tot mijn verbazing soms tot mijn knieën in de sneeuw zakte, was het uitzicht op de top fantastisch.
Terug is de stad stikte het 's avonds op straat van de uitzinnige tieners. Overal liepen jongens in pak en meisjes in zwart-witte jurkjes met grote witte bloemen in de haren. Alles omdat de examens achter de rug waren en om het begin van de grote vakantie te vieren.

Na Krasnoyarsk de trein genomen naar Irkutsk. Een mooie stad, vergeleken met de meeste andere in Siberie. Houten huizen, lage gebouwen en weinig mega-Sovjet-appartementenblokken in het centrum, waardoor het er allemaal net wat vriendelijker uitziet. Hier heb ik echt het idee dat ze twee werelddelen hebben gemixd. Europese architectuur en drukke Aziatische marktjes. Er zijn ontzettend veel kleine winkeltjes en stalletjes. Het verkeer is lekker chaotisch en automobilisten lijken het een sport te vinden om zo dicht mogelijk op je enkels te stoppen. Bij ongeveer de helft van de auto's zit de bestuurder aan de linkerkant (uit Europa) en bij de andere helft aan de rechterkant (uit Japan).

In het weekend lijken de meeste mensen 's avonds op straat rond te hangen. Sommige zoeken 's middags al een plekje voor hun auto en zetten vervolgens de muziek op vol volume aan, om zo hun territorium af te bakenen. Andere gaan met een biertje naar het park en maken wat muziek. Foto's maken voor een fontein lijkt ook een geliefde bezigheid of je gaat naar een openlucht disco, waar iedereen compleet uit zijn dak gaat op een aftands parkeerterreintje. Modern Talking in de beukremix met Lady Gaga en de Russen gaan los.

Ruim 60 km vanaf Irkutsk ligt het Baikalmeer. Het diepste meer ter wereld. Voor de cijfervreters: het is 636 km lang, 79 km breed en max 1637 m diep. Het water uit het meer is zo te drinken. Ik heb een paar dagen gewandeld over de Circumbaikal spoorbaan. Het stuk spoor van Port Baikal naar Slyudyanka. Voor het grootste gedeelde ligt er geen pad naast het spoor, dus moet je met kleine onhandige stapjes over de bielzen lopen. Gelukkig rijden er weinig treinen en hoor je de trein al lang voordat je hem ziet. De route is prachtig. Aan de ene kant het meer en aan de andere kant de bergen. Onderweg vrijwel niemand tegen gekomen. Af en toe een dorpje met minder dan zes huizen. Die dorpjes zijn alleen over het spoor bereikbaar. 's Avonds mijn tentje opgezet en dan had ik echt het gevoel alsof ik alleen op de wereld was.

Op de derde dag wilde ik een brood kopen. Vlak voor het middaguur vroeg ik een man of er in het dorpje een plek was waar ik dat kon krijgen. De man gebaarde dat ik mee moest lopen en uiteindelijk eindigde ik aan de keukentafel met de hele familie bij de man thuis. De huizen zien er van binnen beter uit, dan je van buitenaf zou denken, maar zijn toch heel simpel. Alle familiefoto's bekeken, heerlijke maaltijd soep gegeten (met brood dat wel), maar zonder brood weer vertrokken.
Eind van de middag een tweede poging gewaagd. Een paar mannen die aan werk waren op het spoor, gevraagd of er in het dorpje een winkeltje was waar ze brood verkochten. Dat was er niet maar ik kon wel mee op het wagentje en dan zouden ze me afzetten in een ander dorpje. De hele middag met die werklui op hun wagentje thee en vodka zitten drinken. Af en toe werd er gestopt op wat werkzaamheden te verrichten en werd er bijvoorbeeld een wissel geverfd. Aan het eind van de dag werd de vaart er even ingezet. Ik werd op het station afgezet, zodat ik op het spoor ernaast en precies op tijd, zo de trein naar Irkutsk in kon stappen.

Daarna naar Olkhon geweest, het grootste eiland in het Baikalmeer, en daar vijf dagen rondgewandeld en gelift. Het eiland is waanzinnig mooi. Zandstranden en stranden met keien. Bos, grasland en stijle kliffen. Alles wisselt elkaar af en overal groeien kleine bloemetjes in allerlei verschillende kleuren. Geweldig.

Een lang verhaal dit keer, maar dan zijn jullie wel weer helemaal up-to-date.

Liefs, karien