Aangekomen in Laos en Maartje opgehaald van het chaotische busstation in Ventiane. In Ventiane hebben we twee tweedehands brommers aangeschaft. Een Honda Dream II en een Honda Wave 100. We hadden allebei nog nooit op een brommer gereden en het begin ging dan ook soepel. Het afslaan van de motor voor het stoplicht, ongecontroleerd vooruit schieten bij het wegrijden, de jongen bij het benzinestation lief moeten aankijken en vragen of hij alsjeblieft kon starten en meer van dat soort ongein.

Vanuit Ventiane zijn we naar het noorden gereden. We hebben onze vuurdoop gehad op glade paadjes met veel modder en door de bergen. Langs de weg rijstvelden en tropische bossen. Veel palmbomen, bananenbomen en bamboe. Onderweg komen we door kleine dorpjes. De meeste huisjes zijn van riet en sommige staan op palen. Soms leven de beesten eronder, vaak is de grond drassig door de vele regen.Op veel plekken langs de weg zijn winkeltjes en marktjes.

Aan het eind van de eerste dag vroegen we aan een wat oudere vrouw de weg naar Thalat. De vrouw, en alle mensen er omheen, begon hard te lachten en 'Loi, loi, loi' te roepen. Wij vreesden dat dat 'Ver ver ver' betekende en dat we dus op de eerste dag al grandioos verkeerd gereden waren. Meer konden we er niet van maken. Schattingen van de afstand naar het Thalat varieerden vervolgens van 15 tot 75 km. De volgende dag bleek de gemaakte omweg mee te vallen. We hebben ervan geleerd dat we, bij het gebrek aan leesbare verkeersborden, bij elke afslag de weg vragen.

We hebben onderweg verschillende reparatiestops moeten maken. Meestal is het probleem gelukkig makkelijk te verhelpen. Op 40 km voor Luang Prabang brak echter de rem. Geen ideaale situatie in de bergen. Wat in Nederland nooit zou lukken is hier geen probleem: liften met twee brommers en bagage. Binnen 10 minuten stopte er een vrachtwagentje met twee mannen, die ons wilde afzetten in Luang Prabang. Daar zitten we nu en alles is weer gemaakt.

Luang Prabang is een mooie stad. Enkel laagbouw, veel groen en natuurlijk het altijd leuke verkeer met de vele tuktuks en scootertjes. Op het moment is er een roeifestival. Lange boten van soms wel 30 meter en veel roeiers racen de Nam Kee rivier af. Op de heuvel zitten veel mensen in de schaduw naar de wedstrijden te kijken.

Het samen reizen bevalt heel goed en is erg gezellig. We zitten midden in het regenseizoen, maar daar hebben we gelukkig tot nu toe weinig last van gehad. Morgen blijven we nog een dag hier en dan beginnen we aan de terugweg naar Ventiane.

Liefs, Karien en Maartje